Γιατί βγάζουν αυτή την απίστευτη αυθεντική νεοϋορκεζίλα που λατρεύω, χωρίς ποζεριές και χιπστεράδικους δηθενισμούς. Είναι γαμάτοι, είναι αυτό που είναι, αφηγούνται Ιστορίες, δημιουργούν μικρούς Ήρωες, και δε μοιάζουν με τίποτα άλλο. Τους είδα ζωντανά στο Werchter στην Πυραμίδα σε ένα intimate και ηλεκτρισμένο show και μου έβγαλαν συναισθήματα που στη μεγάλη σκηνή δεν κατάφερε σχεδόν κανεις να μου αποσπάσει. Λατρεία. Και το First Night, ανατριχιαστικό, απλά.
~-~-~
Holly's insatiable, she still looks incredible
But she don't look like that same girl we met
on that first night
when she was golden with floorlight and beer
on that first night
she slept like she'd never been scared
.
2 σχόλια:
γαμω, ειναι και στη δικη μου λιστα, λιγο πιο ψηλα :) δισκαρα!
Κι εμένα ψηλότερα ήταν (σε κάθε εκδοχή της λίστας το είχα στη δεκάδα) αλλά έχω 2-3 άλμπουμ τεχνικά όχι όσο καλά είναι αυτό, που είναι όμως (ακόμα) πιο αγαπημένα. Them's the rules!
Δημοσίευση σχολίου