#1 / 'The Suburbs' - Arcade Fire

Δεν θα μπορούσε να είναι κανένα άλλο.

~-~

The Suburbs. Όταν το είχα ακούσει ως προπομπό του άλμπουμ, είχα απογοητευτεί προς στιγμήν, αλλά μετά θύμισα στον εαυτό μου το πολύ βασικό. Οι Arcade Fire βγάζουν άλμπουμ, όχι σινγκλάκια. Το άκουσα δεύτερη φορά μόνο ως κομμάτι ολόκληρου του CD. Ξαφνικά έβγαζε νόημα. Δεν είναι κάτι που κάθεται μόνο του, είναι κάτι που ανοίγει ένα υπερφιλόδοξο concept album.

Ready to Start. Στο Rock en Seine ταξιδεύω για να τους δω ξανά, σκάρτους δυο μήνες αφότου τους είχα μόλις ξαναδεί live. Άλλη παρέα αυτή τη φορά, κανείς δεν τους είχε ξαναδεί νομίζω. Πατώντας επί πτωμάτων, φτάνουμε όσο μπροστά μπορούμε, μέχρι που πέφτουν οι πρώτες νότες του 'Ready to Start'. Το άγχος γίνεται γαλήνη, κι εκείνη γίνεται ηδονή. Η ωραιότερη συναυλιακή εμπειρία της ζωής μου, έχει μόλις ξεκινήσει.

Modern Man. Στο Werchter τους είδαμε πριν βγει το άλμπουμ. Στο κάγκελο. Όταν άρχισαν να παίζουν το 'Modern Man', ο Win Butler μας ζητά να χτυπάμε παλαμάκια στο ρυθμό, πριν συνειδητοποιήσουμε πως κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο. Από πίσω του, το κομμάτι συνοδεύει ένα φανταστικό -τύπου βουβή ταινία- βιντεάκι που έχει γυρίσει με την Regine. Ο Win κοιτάζει το απολαυστικό χάος από άρρυθμα παλαμάκια και χαμογελάει.

~-~

Rococo. They build it up just to burn it back down, τραγουδάει ο Win μιλώντας για το ίδιο του το κοινό σε ένα φοβερά θαρραλέο και τίμιο κομμάτι. Φέτος οι Arcade Fire άνοιξαν για πρώτη φορά στο #1 του Billboard, χαιρετίστηκαν ομόφωνα από τον μουσικό τύπο ως το μεγαλύτερο συγκρότημα της indie μουσικής, γέμισαν αρένες, βρέθηκαν υποψήφιοι για το μεγάλο Grammy δίπλα στην Katy Perry, τον Eminem και την Lady Gaga. Δεν έγιναν ακόμα mainstream, αλλά αν ένα από τα 'δικά μας' συγκροτήματα καταλήξει να χαρακτηρίζει τη δεκαετία, να γίνει -α λα Radiohead- μεγαλύτερο από τη σκηνή που το ανέδειξε, είναι αυτοί. Και όχι μόνο τα κατάφεραν χωρίς να ξεπουλήσουν τη μουσική τους, αλλά την ίδια στιγμή αυτό το breakout άλμπουμ τους είναι τόσο καλό (όσο μπορείς να πεις ότι υπάρχει 'αντικειμενικότητα' σε τέτοια ζητήματα) που ακόμα και αυτή η κάστα που builds you up just to burn you back down, στάθηκε δίπλα σε αυτό το άλμπουμ καθώς η μπάντα μεγάλωνε μπροστά στα ίδια μας τα μάτια.

Το είδαμε κι αυτό.

~-~

Empty Room. Τα νέα του leakαρίσματος ήρθαν ενώ γύρναγα από τη δουλειά. Ακύρωσα εξόδους, μπήκα σπίτι, κατέβασα, ξάπλωσα, πάτησα play. Ήμουν ήδη σε νιρβάνα όταν το λυσσασμένο βιολί του 'Empty Room' με άρπαξε και με ξεσήκωσε με τις πρώτες νότες του κομματιού- ήταν η στιγμή που ήξερα μετά βεβαιότητας πως πρόκειται για ένα άλμπουμ που θα ερωτευόμουν.

City with No Children. Τις πρώτες εκείνες μέρες που ακούγαμε όλοι το ίδιο άλμπουμ, σε μια σπάνια (στον μικρόκοσμό μου, έστω) κοινή εμπειρία, ο καθένας ανακάλυπτε τα δικά του αγαπημένα κομμάτια. Μέχρι κι αυτό είδα να αναφέρει κάποιος. Η αλήθεια είναι πως κάθε κομμάτι αυτού του άλμπουμ είναι απαραίτητο. Σε αντίθεση με το 'Neon Bible' που έμοιαζε -δεν λέω ήταν, γιατί ούτε δικαιούμαι, ούτε δύναμαι να κρίνω προθέσεις καλλιτεχνών- με άλμπουμ που η μπάντα αποφάσισε να κάτσει να γράψει, το 'Suburbs' μοιάζει με ένα μουσικό μανιφέστο που το συγκρότημα είχε ανάγκη να βγάλει από μέσα του.

Half Light I. Strange how the half light / Can make a place new / You can't recognize me / And I can't recognize you.

Half Light II (No Celebration). Though we knew this day would come / Still it took us by surprise / In this town where I was born / I now see through a dead man's eyes.

Ξεφτισμένες αναμνήσεις που τρεμοπαίζουν στο ημίφως, σε μια ανατριχιαστική απόδοση του συναισθήματος που βιώνεις κάθε φορά που προσπαθείς να αγγίξεις κάτι που έχεις αφήσει πίσω σου αλλά δεν καταφέρνεις να του δώσεις υπόσταση. Το άλμπουμ είναι αυτό ακριβώς: Μια ωδή στη θύμηση, στην ανάμνηση, στην συνειδητοποίηση πως ο ίδιος σου ο κόσμος σε προσπερνάει. Με σύμβολο, πάντα, τα προάστια της νιότης, τους χαμηλούς ξύλινους φράχτες μιας ασφαλούς ζωής που νομίζαμε πως μας είχαν υποσχεθεί, πριν αυτή μας οδηγήσει -πάντα- κάπου αλλού.

~-~

Suburban War. Τηλεφώνημα από το Βερολίνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής, πλήθος κραυγάζει, ουρλιαχτά μπλέκονται με μελωδίες, και κάπου μέσα στον παθιασμένο πανικό ενός εκστασιασμένου κοινού, ο Win Butler τραγουδάει τον απόλυτο ύμνο του 'Suburbs'. Είδα τρεις συναυλίες τους φέτος το καλοκαίρι, αλλά η μοίρα το ήθελε να μην πουν το 'Suburban War' σε καμία από αυτές, και να το έχω ζήσει live μόνο μέσω εκείνου του τηλεφωνήματος, μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα στο μπαλκόνι του σπιτιού μου.

(Σε ευχαριστώ.)

~-~

Month of May. Μιλάγαμε το καλοκαίρι και μου έλεγε,

Το διανοείσαι ότι μια από αυτές τις μέρες θα ξυπνήσουμε και θα έχει leakάρει το 'Suburbs';

Και τότε, μια μέρα,

Wasted Hours. Ή κάθε άλλο. Όλες εκείνες που αφιέρωσα σε αυτό το άλμπουμ, λες και είχε κολλήσει η βελόνα. Από την τελευταία βδομάδα του Ιουλίου μέχρι την τελευταία του Αυγούστου, δεν πρέπει να υπήρξε έστω μία φορά όπου συνειδητά επέλεξα να ακούσω οποιοδήποτε άλμπουμ που να μην ήταν το 'Suburbs'. (Και νομίζω δεν ήμουν ο μόνος.) Αυτό το διάστημα θα καταγραφεί στα μουσικά χρονικά ως The Suburbs Gap.

Deep Blue. Πρέπει να αναγνωρίσεις την τεράστια φιλοδοξία τους. Οι Arcade Fire προσπάθησαν να φτιάξουν το τέλειο άλμπουμ. Δεν τα κατάφεραν. Αλλά πραγματικά προσπάθησαν.

We Used to Wait. Όσο παίζουν αυτό το κομμάτι στο Rock en Seine αρχίζει μια βροχή που θα εξελιχθεί σε νεροποντή και θα διακόψει τη συναυλία. (Πριν συμβεί αυτή η μαγεία.) Αυτή η λυτρωτική μουσική, υπό βροχή. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο, τίποτα. Λίγες μέρες μετά θα έσκαγε αυτό το συνοδευτικό, ανατριχιαστικό 'experiment'. Στα boards του Entertainment Weekly ένας χρήστης γράφει,

This band takes EVERYTHING to the next level.

Sprawl I (Flatland). Αυτά τα δίπτυχα του άλμπουμ τα βρήκα πολύ γαμάτα. Τα κομμάτια πραγματικά συμπλήρωναν το ένα το άλλο.

~-~

Sprawl II (Mountains Beyond Mountains). Στο sold-out YouTube concert τους στο MSG, η Regine ξεκινάει το λατρεμένο 'Sprawl II' με τον στίχο They heard me singing and they told me to stop. Λίγες στιγμές μετά, το τραγούδι όντως σταματάει λόγω τεχνικού λάθους. Ο Win λέει πως είναι ένα υπέροχο τραγούδι και θα το πάνε όλο απ'την αρχή, και πως όσοι είναι εκεί μέσα θα λένε κάποτε, "Remember when The Arcade Fire fucked up a song and they started over? That was the best moment of my life." Το live είναι εκπληκτικό, και εμείς, ένα μάτσο τρελών που έχουν μείνει ως 6 το πρωί για να το δουν μέσω YouTube, ανατριχιάζουμε, τραγουδάμε, χορεύουμε μπροστά σε μια οθόνη. Η Regine ξεκινάει το τραγούδι απ'την αρχή. They heard me singing and they told me to stop. Τραγουδάει γελώντας.

The Suburbs (Continued). Ιndeed.

~-~

All my old friends they don’t know me now

All my old friends are staring through me now

~Suburban War

.