Γιατί γουστάρω να τους ακούω ακόμα κι όταν απλά κάνουν το στάνταρ τους, κι εδώ προσπαθούν (αξιαγάπητα, με έναν τρόπο που θες να χαμογελάσεις κατανοητικά σε παιδάκι που προσπαθεί να κάνει κάρφωμα αλλά δε φτάνει) να βγάλουν concept album για έναν έρωτα σε ένα αόριστο, καταπιεστικό καθεστώς.
Όμορφα όλα αυτά, αλλά το βασικό μου θέμα είναι ότι η arena pop/rock τους με οδηγεί σε έκσταση.
Αρκεί;
~-~
I stole a key
Took a car downtown where the lost boys meet
I took a car downtown and took what they offered me
To set me free
2 σχόλια:
Επιεικώς απαράδεκτοι γιατί το ντούετο με τη Ρίρι θα μπορούσε να'ναι epic, αλλά αυτοί ούτε ένα middle eight της προκοπής δεν μπόρεσαν να γράψουν.
BOO!
Τσάμπα η Ρίρι, όντως
Δημοσίευση σχολίου