Opening statements: Δεν υπάρχει καλύτερος στο electroπλίκιπλίκι. Σταθερά από τους καλλιτέχνες του περιορισμένου υπνο-rotation μου.
Το ξεκάθαρα καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ: Tangerine Sky, από τις καλύτερες εισαγωγές άλμπουμ φέτος. Βαράς γροθιές στον αέρα.
Οι 3 κατά τα άλλα πιο τέλειες στιγμές του άλμπουμ: Οι ξεθυμασμένες νότες στην εισαγωγή του Love Unlimited /// Τα χτυπήματα στην πόρτα στο Feel It In My Bones /// Οι αλλαγές στο Rare Candy.
Closing statements: Όταν σκέφτομαι Plissken σκέφτομαι πολλά (τέλεια) πράγματα, αλλά πρώτα και κύρια το έχω συνδέσει με τον Blackbird Blackbird, ίσως ο αγαπημένος μου μουσικός που δε θα είχα γνωρίσει ποτέ αν δεν τον έφερνε το Plissken δύο φορές μέσα σε ένα μήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου