Τι κι αν κοντεύει 21.00 πια η ώρα; Η απάνθρωπη ζέστη καλά κρατεί, τα παγωτά κατεβαίνουν σαν αναψυκτικά και οι μπύρες σα νερό. Τα φουσκωτά δέκα θέσεων για ποτήρια ήταν απαραίτητο αξεσουάρ για τις πολυάριθμες παρέες.
~-~-~
Η πρώτη μέρα του φετινού Werchter κορυφώνεται με μια επίσκεψη σε διάφορες στιγμές της δεκαετίας του '90.
Καθώς κοιτάζω πίσω, άλλες αναμνήσεις νιώθω πως ορθότατα τις έχω αφήσει στο παρελθόν, όμως άλλες στέλνουν σύσσωμο το κοινό σε ανατριχίλες και αγκαλιές και ομαδικά τραγουδίσματα.
Δεν είμαι σίγουρος τι έκανε τους Placebo τόσο χάλια που να μη βλέπω την ώρα να τελειώσουν (και να αρπάζω κι ένα ημίωρο υπνάκο ανάμεσα σε πεταμένα ποτήρια μπύρας) και τους Oasis να κάνουν τους πάντες να θέλουν να αγκαλιάσουν όποιον έχουν γύρω τους. Ίσως να είναι οτι οι Oasis έμοιαζαν, μέσα από το γλυκύτατα παλιομοδίτικο show τους, να είναι κολλημένοι σε μια άλλη εποχή, σαν μια μπάντα παγωμένη στην εποχή του Wonderwall.
Δείτε αντιδράσεις γύρω μου στο πρώτο άκουσμα της εισαγωγής αυτού του κομματιού. Όλοι αγκαλιάζονται, φιλιούνται, χαμογελούν, τραγουδούν με κλειστά τα μάτια, γυρνάνε πίσω σχεδόν 20 χρόνια. (Δοκίμασα να ανεβάσω το βιντεάκι στο YouTube αλλά είναι κακής ποιότητας, βγαίνει θεοσκότεινο, δε φαίνεται τίποτα από το πλήθος.)
~-~-~
Οι Placebo νωρίτερα όχι μόνο επιχείρησαν να τιμήσουν το εδώ και τώρα τους, τη μπάντα στην οποία με το πέρασμα των ετών έχουν μετατραπεί (τη στιγμή που οι Oasis προσπαθούν να πιστεύουν πως ο χρόνος δεν κυλά), αλλά για να το θέσω κομψά, κατέσφαξαν και ό,τι έχουν σε ένδοξο παρελθόν.
Η αδιαφορία του κοινού μαρτυρά πολλά.
Ή μπορεί και να είναι πολύ πιο απλό το ζήτημα. Μπορεί πολύ απλά, αυτός να είναι ο τρόπος του χρόνου να δείχνει πως κάποια τραγούδια δε θα παλιώσουν ποτέ. Οι Oasis όσο υπάρχουν θα αποδυναμώνουν όλο και περισσότερο τον κατάλογό τους, αλλά αυτά τα έστω 5-6-7 σπουδαία τραγούδια που είπαν κάποτε, παραμένουν Σπουδαία.
~-~-~
Τη βραδιά έκλεισε άλλο ένα περήφανο νιάτο των '90s, οι Prodigy, που κάπως αυτή τη φασαρία στα γεράματα δεν την πολυαντέχω, οπότε μετά από 2-3 χοροπηδητά κι ένα Firestarter την κάναμε με ελαφρά.
Μια χαρά πάρτι για όσους έμειναν, πάντως, δηλαδή για όσους δεν είχαν δει να φτάνει στο τέλος της μια ημέρα 23 ωρών με μόλις 2 ώρες ύπνο προηγουμένως και αφύσικα πολλή ζέστη στο ενδιάμεσο.
~-~-~
Στο μεταξύ αυτή είναι η εικόνα της Kολασμένης Eισόδου στις 2 το βράδυ.
[Το be continued]
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου